Hulp bij Opruimen

Valentijnsdag en opruimen

Mijn blogbericht van een vorig jaar, wat ook dit jaar nog van toepassing is!

Al weken staan de winkels vol met hartjes en andere, vooral rode, liefdessymbolen. Een hele leuke dag voor iedereen die verliefd is, een grote of stille liefde heeft, of zijn ingedutte liefdesleven wil oppeppen: Valentijnsdag op 14 februari.

Vaak een veel minder leuke dag voor degene die dat niet heeft, of die zijn grote liefde kwijt is geraakt. Dan word je weer heftig geconfronteerd met de pijn van het gemis. Dan lijkt het alsof de hele wereld gelukkig samen is, maar jij er alleen naast staat, ook al weet je met je hoofd dat dit natuurlijk niet waar is.

Vorige week heb ik meegedaan aan een gratis webinar. Dat is een soort seminar op internet. Je moest ervoor intekenen, kreeg een code en dan kon je meeluisteren. Het was in Amerika. Ik dacht eerst dat het 's middag tussen 2 en 3 zou zijn, maar het was 's nachts! Omdat ik die avond onverwacht tot laat aan het werk was en heel nieuwsgierig was naar zo'n webinar, ben ik toch maar opgebleven.

Ik vond het heel spannend om mee te maken hoe zo'n webinar in zijn werk gaat. Het is ook technisch allemaal gelukt en het was erg leuk om erbij te zijn. Meer dan duizend aanmelders van over de hele wereld!

Het onderwerp was “Finding your Soulmate”, naar aanleiding van een nieuw boek hierover van Arielle Ford. Eén van de onderwerpen die aan de orde kwam was, het belang van opruimen.

Als je een nieuwe liefde wilt, zul je daarvoor ruimte moeten maken in je leven en dus in je huis. Oók als je niet van plan bent ooit met je geliefde samen te gaan wonen. Dat raakte me direct, omdat ik weet dat het waar is.

Mijn slogan: ”Alleen waar Ruimte is, kunnen nieuwe dingen (ont-)staan” geeft dat ook al aan. Vervang 'dingen'  maar door 'liefdes'....

Een ander belangrijk punt was onze bijna verslaafdheid aan narigheid. We zijn zo gewend dat het “toch allemaal niet lukt”, of dat het wel voor anderen, maar niet voor ons is weggelegd, dat we niet eens meer zien hoe die overtuiging ons leven inkleurt. Ook dat geldt natuurlijk op het gebied van opruimen.

"Zíj kunnen het allemaal wel, maar ik niet". Dat geeft aan dat er diep in ons een overtuiging zit dat wij niet deugen, het niet waard zijn, of het niet verdienen. Die overtuiging stamt nog uit onze kindertijd, maar zit vaak erg verstopt. Met redeneren (“Dat is toch onzin!!”) kunnen we die niet uitschakelen en al helemaal niet door ons zelf ervoor op de kop te geven.

Het enige wat werkt is bewustwording: beséffen dat je je door zo'n irreële overtuiging laat leiden. Dit dan wel in combinatie met liefde, met compassie: mededogen ervaren voor het liefdevolle mensenkind dat je was ( en dat je nog steeds bent!!) en dat dit diep is gaan geloven.

Dan kom ik meteen bij nog een belangrijk punt, wat ook aan de orde kwam: de liefde voor jezelf. Je hebt het vast al vaak gehoord, maar wat kun je ermee? Tien keer voor de spiegel roepen dat je van jezelf houdt, werkt (voor mij althans) niet.

"I love myself, I love myself, I...."

Wat wel werkt, is ook hier: erkennen van de waarheid, erkennen hoe het is. Hoe doe je dat? Door even tijd voor jezelf te nemen en te gaan zitten. Dan stel je je hart open voor jouw situatie nu, precies zoals hij is: verdrietig, eenzaam, in de chaos, wanhopig of hoe dan ook. Je laat alles wat er is 'gewoon' tevoorschijn komen en stopt totaal met het willen veranderen!

Dit is wat er is en dat is oké! Dan kan er een soort diepe rust ontstaan, een diepe leegte, oftewel Ruimte. Dat is de Ruimte van Liefde en dát is je ware aard. Ik kan er nu niet dieper op in gaan, maar daar valt natuurlijk nog veel meer over te zeggen.

Voor Valentijnsdag zou ik zeggen: wees je eigen geliefde, niet door rode hartjes te kopen, maar door vandaag jezelf eens NIET neer te sabelen met kritiek, eisen en vernederingen.

Door liefdevol te zijn naar de situatie waarin je je bevindt, hoe rommelig of hopeloos je die ook vindt!

Als je dat hebt gedaan ( en vergis je niet, dat moet je steeds weer opnieuw doen!), kun je
een nieuw beginnetje maken met opruimen:
één klein plekje in je huis, één klein laatje (niet die grote overvolle!) of dat ene plankje. Weet je nog: je kunt élke dag opnieuw beginnen!!!

Echte liefde is geen eisen stellen dat iets MOET veranderen, maar liefdevol accepteren hoe het is (voor alles is een reden) en van daaruit met liefde kijken naar wat je kunt doen om het fijner, mooier en Ruimer voor jezelf te maken, zodat er Ruimte ontstaat voor dat wat je het liefste wilt!

Jalada

PS. Ik lees heel graag je reactie hieronder! (Mag ook met pseudoniem!!)

Een gewoon 2011!

Het nieuwe jaar is al vijf dagen oud als ik dit schrijf. Al is het later dan ik had gewild, toch vind ik het leuk om nog een nieuwjaarsfilosofietje te schrijven. Wat is het dat ik zou willen zeggen, zou willen delen met jou, mijn lezer? Wat wil ik jou en mezelf ter inspiratie meegeven aan het begin van dit nieuwe jaar?

Allerlei gedachten warrelen kris kras door mijn hoofd.
Ik kijk uit mijn raam. Buiten is het grijs. Geen sneeuw meer te bekennen. De lucht is helder blauw, de zon schijnt en een mooie witte vliegtuigstreep zie ik langzaam oplossen tot witte vlekjes die door het blauw worden opgeslokt.

Het water stroomt in kabbelende golfjes door de gracht.
Zo te zien staat er een aardig windje. Een paar eendjes zwemmen tegen de stroom in. Twee kinderen spelen samen  met een rode bal op het gras. Er ligt een verdwaalde, afgedankte kerstboom en af en toe rijdt er een auto langs, of een fietser.

Het is allemaal heel gewoon, niets bijzonders, maar misschien is dat eigenlijk wel heel bijzonder: dat deze dingen voor ons gewoon zijn, want zo gewoon, zo vanzelfsprekend zijn ze eigenlijk helemaal niet. “We take it for granted,” zeggen de Engelsen zo mooi. Eén orkaan, één tsunami, één vliegtuig wat neerstort en al het gewone is verdwenen.

Waarschijnlijk beseffen we dan pas hoe bijzonder dat gewone is, hoe dankbaar we eigenlijk zouden moeten zijn voor het feit dát deze dingen voor ons gewoon zijn. Dat ik dit alles gewoon kan zien, dat ik de geluiden kan horen, dat ik lekker warm achter mijn bureau zit en op een goed werkende laptop vrijuit kan typen wat ik wil.

Dat ik 'gewoon' iets te eten kan pakken als ik trek krijg, dat ik naar de winkel kan gaan en kopen wat ik nodig heb, of wat ik gewoon graag wil hebben. Dat die winkels vol zijn, dat er geen echt gebrek is en dat ik dat allemaal kan dankzij de miljoenen mensen die overal ter wereld 'gewoon' hun werk doen....

Ik voel me een vrij en onafhankelijk mens, maar eigenlijk ben ik volkomen afhankelijk van al die andere mensen, ook al  is dat meestal niet zo zichtbaar en merken we het pas als zij stoppen met het doen van hun werk. Ik voel een grote dankbaarheid opkomen als ik dit écht tot me door laat dringen.

Vrede op aarde! En in de mensen een welbehagen...
luidt de tekst van een kerstliedje. Ja, dit is een moment van vrede op aarde: iedereen die zijn eigen ding doet, zowel voor zichzelf als ten dienste van het grote geheel en die dat een ander ook laat doen.

Niemand te zien die probeert een ander zijn wil op te leggen, niemand te zien die probeert de wereld naar zijn hand te zetten ten koste van een ander, niemand te zien die in woede uitbarst, omdat het niet gaat zoals hij of zij vindt dat het moet gaan.

Wat  is vrede eigenlijk eenvoudig: het leven laten gaan zoals het gaat! Maar zoals dat juist met hele eenvoudige dingen is, zijn ze weliswaar eenvoudig, maar in al hun eenvoud zijn ze ook juist weer heel moeilijk!

Zo'n vredig tafereeltje kun je heel makkelijk laten zijn zoals het is, maar wat als er ineens iemand iets doet wat je niet zint, je auto bekrast, iets zegt wat je niet aanstaat, of daar loopt, staat of rijdt waar jij nu net wilde lopen, staan of rijden? Hoe houd je dan de vrede in stand?

Ik heb hierover in 2008 een gedichtje geschreven waarmee ik dit gemijmer graag wil afronden. Ik hoop dat deze woorden bij jou resoneren en ook bij jou een gevoel van dankbaarheid en vrede teweeg brengen, met waardering van al het 'gewone' ook in 2011!

Vrede is niet langer vechten
Ruimte geven aan wat is
Even stil staan en ervaren
Dankbaarheid of droefenis
Eenzaamheid van vele jaren.....

Vrede hebben met geen vrede
Radeloos zijn of relaxed
Eindelijk de strijd opgeven
Discussies stoppen, los van tekst
Echt contact en diep vergeven....

Vrede is ook welkom heten
Ruimte maken voor wat ontstaat
Eigen wensen overgeven
Durven zijn bij hoe het gaat
Eerlijk en waarachtig leven.....

   Jalada Goddijn-Koopmans

Beweging in de zaak (2)

Door deze uitdaging ontstond er onmiddellijk veel beweging in mijn hoofd. Zoveel zelfs, dat ik er 's nachts nog mee bezig was. Wat ís beweging? Hoe zit dat met beweging? Alles beweegt, altijd! Soms zichtbaar, soms onzichtbaar, soms langzaam, soms snel.

Je hebt fysieke beweging en psychische beweging, die ook weer fysiek blijkt te zijn volgens neurowetenschappers. Bewegen of bewogen worden, wat beweegt jou en waar beweeg je naartoe, of van weg? Wat zijn jouw beweegredenen? Wat is jouw beweegkracht, je bewegingsruimte?

Bewegingsleer, bewegingstherapie, bewegingloosheid, bewegingsvrijheid, bewegingsbeperking, bewogen levens (of eentonige) en zelfs bewegingsoorlog bestaat!

Ik zag door al die bewegingsbomen het bos niet meer, maar bleef zoeken naar een ordenend principe. Niet onbegrijpelijk voor iemand die van ordenen haar werk heeft gemaakt. En ja hoor, ik vond het!

Door een beetje afstand te nemen, realiseerde ik me dat het zit in activiteit en passiviteit. Actief bewegen is alle beweging die iemand zelf in gang zet en passief is alles wat beweegt, zonder (en zelfs ondanks) jouw inspanning.

Passieve beweging negeren we meestal. Dat noemen we stilstand, meestal niet beseffend dat stilstand niet bestaat. Alles beweegt constant: is óf in opbouw, óf in afbraak. Niet (actief) bewegen is dus afbraak, maar ook afbraak is nodig om plaats te maken voor nieuwe opbouw!
Actief passief zijn is daarom ook Beweging in de zaak!

Ook dit blog is ook geschreven naar aanleiding van de inspirerende oproep die Wim Aalbers heeft gedaan, om over dit thema een (mini-)blog te schrijven. Dit meer filosofische blogje zat nog in mijn hoofd en moest er ook nog even uit.

De tien leukste blogs komen in zijn nieuwe boek. Zie het artikel op zijn weblog Wat zou het leuk zijn als een van mijn blogjes daar in zou komen!

Jalada Goddijn-Koopmans

PS. Leuk als je hieronder een reactie geeft!

Beweging in de zaak

Ik stop er mee! Er is geen beweging in te krijgen! Uitgeput liet ze zich op een stoel vallen, die vol spullen lag. Waarom energie verspillen als het toch niets oplevert? Wanhopig keek ze naar de massieve berg spullen die als een muur voor haar oprees en waar ze in blinde paniek tegenaan was gaan duwen.

Er móest beweging komen in de zaak! Beweging, bewegen, wat betekende dat eigenlijk? Bewegen is van plaats veranderen. Haar hart klopte hevig. Ook het bloed bij haar slapen voelde ze kloppen. Vreemd, dacht ze, sommige dingen bewegen gewoon vanzelf. Daar hoefde je niks voor te doen. Waarom kostte dit dan zoveel moeite?

Waarom wil ik dit eigenlijk van plaats veranderen? Haar beweegredenen waren duidelijk: ruimte creëren om zelf weer bewegingsruimte te hebben. Heel duidelijk voelde ze de knellende begrenzing die de spullenmuur haar oplegde.

Het was een zelfgemaakte begrenzing, stapje voor stapje was hij gegroeid tot deze omvang. Elke dag 'even' iets achteloos neerleggen en 'ineens' was daar die muur die nu haar bewegingsvrijheid tot vrijwel nul had gereduceerd. Bijna een natuurlijk proces. In de natuur groeit én verdwijnt alles ook stapje voor stapje.

De natuurlijk weg ….stapje voor stapje? Een ontspannen grijns trok over haar gezicht. Duwen, forceren, dát was het probleem! Natuurlijk!! Ze stond glimlachend op en zette grinnekend haar eerste stapje!

Dit blog is geschreven naar aanleiding van de inspirerende oproep die Wim Aalbers heeft gedaan, om over dit thema een (mini-)blog te schrijven. De tien leukste blogs komen in zijn nieuwe boek. Zie het artikel op zijn weblog Wat zou het leuk zijn als dit stukje daar in zou komen!

Jalada Goddijn-Koopmans

PS. Leuk als je hieronder een reactie geeft!

Nieuwjaarswens 2009 van Bureau voor Ruimte

Van een oud jaar naar een nieuw jaar
Een overgang die overal ter wereld gevierd wordt. Eigenlijk wel vreemd dat er feest wordt gevierd voor iets wat in feite niet bestaat. Een jaar is iets wat wij mensen hebben bedacht: een afgesproken tijdseenheid, die weliswaar heel praktisch is, maar die ook een kunstmatige scheiding aanbrengt, waar we vervolgens allemaal in zijn gaan geloven als écht bestaand! Dan krijg je Oud en Nieuw alsof het gescheiden dingen zijn.

Een nieuwe Start!
Dit geeft je wel het plezierige gevoel dat je even opnieuw kunt beginnen: een frisse, nieuwe start om je leven leuker, beter of mooier te maken. Een schone lei als herkansing om het anders te doen, dan je tot nu toe gedaan hebt. Goede voornemens op allerlei gebied, voor iedereen die nog niet cynisch is geworden doordat voornemens zo vaak op niets uit lopen.

Dansend het nieuwe jaar in

Dit jaar ben ik letterlijk dansend het nieuwe jaar ingegaan. Ik was namelijk met Oud en Nieuw op een internationaal Tango Winter Camp in Austerlitz (Nederland) waar zo'n 130 mensen van diverse nationaliteiten bij elkaar waren om samen tango te dansen, feest te vieren, contact te maken en allerlei andere gezellige dingen samen te doen.

Tangosalon Austerlitz

Nieuwe familie
Om niet verloren te raken in de veelheid van deelnemers werden er 'families' samengesteld: groepjes van 7 mensen die gedurende de week tot familie gebombardeerd werden. Elke ochtend om half twaalf kwamen we bij elkaar om te delen hoe het met iedereen was.

De juiste atmosfeer
In het begin van de week vertelde iedereen ook zijn wensen: wat dit kamp voor jou geslaagd zou maken én wat je grootste angst was. Omdat er een hele open en liefdevolle sfeer was, waarin veel kon en vooral niets hoefde (ook delen niet!) was het dan ook erg fijn om dit van elkaar te horen.

Opgesloten in het toilet!
Bij een van deze sharings op oudejaarsdag vertelde een Duitse jonge vrouw uit mijn 'familie' dat ze Oud en Nieuw haatte. Zo gauw het tegen twaalven liep, sloot ze zich op in de wc en kwam er pas uit als het 'gedoe' over was.
Waarom deed ze dat?

Diepe teleurstelling
Ze vertelde hoe ze als kind altijd heel enthousiast was over Oud en Nieuw en dan ook écht geloofde dat in het nieuwe jaar alles anders zou worden. Toen ze daarin keer op keer teleurgesteld werd, omdat alles gewoon bij het oude bleef, besloot ze aan het 'huichelachtige gedoe' niet meer mee te doen. Ook op dit Tango Winter Camp ging ze dit weer doen zei ze. (En ze deed het ook, door valkbij de wc uit het raam te klimmen en buiten te blijven)

Echt of nep?
Haar verhaal raakte me en hield me bezig. Ik vroeg me af hoe dat voor mij was. Wás het huichelachtig, al die gelukwensen? Ik kwam tot de conclusie dat mijn wensen in elk geval niet huichelachtig waren/zijn. Ik meen het, als ik mensen een gelukkig nieuwjaar wens. Dat geldt niet alleen voor diegenen waar ik van houd, maar ook voor alle onbekende anderen.

Waarom ik het echt meen
De reden daarvoor is heel simpel: als mensen gelukkig zijn, hoeven ze niet zo nodig anderen de hersens in te slaan en dat is volgens mij de enige weg naar echte vrede. Samen er voor zorgen dat iedereen het goed heeft en niet alleen een kleine groep.

Het voordeel van de kunstmatige scheiding
Daarom is het ook fijn als mensen het gevoel hebben dat ze opnieuw kunnen beginnen, een nieuwe poging kunnen doen om hun leven beter te maken, hoe slecht ze het in eigen ogen ook gedaan hebben. Dat vind ik uiterst waardevol.

Het kan áltijd!
Het zou nog fijner zijn, als iedereen besefte, dat je elke dag, elk uur, ja elk ogenblik opnieuw kunt beginnen. Je hoeft nooit op dezelfde manier door te gaan, als dat je niet bevalt.
Je kunt echt élk moment beginnen aan het ruimte maken in je huis, aan het ordenen van je administratie, of aan wat je ook maar anders wilt om je leven plezieriger te maken.

Het belang van in contact zijn met je hart

Wat ik ook leerde op dit Tango Winter Camp was hoe belangrijk het is plezier te maken, dingen te doen die je echt blij maken, die je hart openen, die je ziel raken. Voor mij is dat onder andere het tango dansen, waardoor ik soms heel diep verbinding kan ervaren met de muziek, met mezelf en mijn danspartner.

Is dat niet wat we allemaal willen?
Op deze manier ervaar ik ook steeds weer dat we in ons diepste wezen allemaal verbonden zijn en hetzelfde willen: gelukkig en geliefd zijn en deel uitmaken van een gemeenschap: ergens bij horen en onze unieke bijdrage leveren.

Helemaal opgeladen
Hoewel ik véél te weinig heb geslapen, omdat we tot diep in de nacht konden doorgaan met dansen (wat ik ook deed!) ben ik toch bruisend van energie thuis gekomen. Zelfs de zware verkoudheid, die inmiddels helaas in een lichte griep is overgegaan, en wat problemen met mijn rug, doen daar niets aan af. Ik heb weer zin in het leven, zin om van alles aan te pakken en zin om op tijd naar bed te gaan om mijn slaapgebrek ongedaan te maken.

Wat ik je toewens
Mijn diepe wens voor jullie is dan ook dat jullie allemaal weer contact krijgen met, en tijd vrij gaan maken voor dat wat je hart opent en je intens blij en enthousiast maakt. Dat je die dingen weer gaat doen die je energie geven, want met die energie kun je bergen verzetten!

Bergen omzetten in opruimstapjes
Veel praktischer dan bergen willen verzetten is: je huis opruimen! Op de plek waar je woont, of waar je werkt weer Ruimte creëren voor dat wat jou plezier en vreugde geeft.

Opruimen krijgt weer zijn juiste plaats!
Dan heb je ook een doel en wordt opruimen weer het middel om dat doel te bereiken, in plaats van een (zware) klus die gedaan moet worden! Ik help je er graag bij.

Jalada Goddijn-Koopmans

Kwijt, Spijt en Narigheid

Boekpresentatie
Vorige week was ik bij de feestelijke presentatie van het nieuwe prentenboek van Katrien van der Kuil: "Kwijt-op-pootjes". Het was een leuke opening, met veel kinderen, ouders, bloemen, lekkere broodjes en limonade. Het mooie prentenboek heb ik natuurlijk meteen ook aangeschaft.

Kwijtoppootjes komt tot leven
Katrien las eruit voor, maar het was eigenlijk meer vertellen wat ze deed. Op een hele enthiousiaste manier betrok ze de kinderen er steeds bij. Ze liet de kinderen het tot leven gekomen poppetje "kwijtoppootjes", wat ze van papier had gemaakt, steeds verder aankleden met de kwijtgeraakte spullen. Ook werd duidelijk waarom het verhaal kwijt-op-pootjes heette: de moeder zei, telkens als er weer iets weg was: "Het lijkt wel of dat ding pootjes heeft gekregen".

Thuis
Dat dacht ik ook toen ik 's avonds thuis mijn mobieltje wilde pakken. Ik zag hem nergens: hij was weg en ik was hem kwijt! Allerlei scenario's gingen door mijn hoofd. In de trein laten liggen? Uit mijn tas gevallen? Gestolen?  Hij had toch geen pootjes gekregen? Vier keer opnieuw alle vakjes van mijn tas doorvoeld, overal gekeken waar hij mogelijkerwijs zou kunnen zijn, maar nee, nergens! Wat een narigheid...

Spijt
Omdat ik hem tijdens de boekpresentatie op 'stil' had gezet, had het ook geen zin om mezelf op te bellen om zo de locatie te achterhalen. Dat was ernstig balen! Ik besloot mailtjes te sturen naar de vier plekken waar ik ook nog geweest was. Inmiddels was het al ruim bedtijd. Piekerend betreurde ik het zeer dat ik ook geen back-up had gemaakt van de gegevens in mijn mobieltje. Tsja, berouw komt ná de 'zonde'...:-)

Plof
Toen ik mistroostig mijn lege tas van het bed op de grond zette, hoorde ik een doffe plof: vreemd voor een lege, slappe handtas. Ik voelde nog een keer in de tas en wie schetst mijn verbazing toen ik ineens tóch mijn mobieltje vast had: helemaal verscholen in de zwarte voering!

Moraal?
Wat een opluchting! Toch geen pootjes gekregen, niet meer kwijt! Hoera! Zelfs organizers zijn dus af en toe spullen kwijt. Moraal van dit verhaal: dingen kwijt raken kun je niet 100% voorkómen, maar je kunt je er wel op voorbereiden.

Hoe?
Door de gevolgen van een (mogelijk) verlies te beperken. Wat zou je echt heel veel narigheid geven als je het ineens kwijt was? Denk daar eens over na en plan een uurtje of een dagdeel om je hier tegen te wapenen. Máák een back-up van de gegevens van je mobiel, notéér de kenmerken van je fiets, kopieer je rijbewijs en je paspoort en zorg voor een werkende back-up van de belangrijke gegevens op je pc. Enz. enz. enz. Doe jezelf een plezier en bereid je voor: verwacht het onverwachte!

Tips?
Heb je nog andere tips om spijt en narigheid te voorkomen? Schrijf je reactie dan hieronder, zodat wij er allemaal iets aan kunnen hebben! Alvast bedankt!
Succes!

Jalada Goddijn-Koopmans

Opgeruimd raken? Doe een dutje!

Had ik maar wat meer tijd, want er is zóóveel op te ruimen! In de haast van het ochtendritueel, laat je je kleren achter je op de grond vallen, de ontbijtspullen blijven op tafel staan, je grist je kinderen bij elkaar en sjeest in een noodvaart naar je werk, of naar de school van de kinderen.

's Middags smijt je je tas en je sleutels ergens neer, open je je post niet, of rats je die snel open om er een vluchtige blik op te werpen, om het daarna op de grote hoop te gooien, want er moet gegeten worden. En zo kan ik nog wel even doorgaan...

Chronisch tijdgebrek, waardoor je je huis of administratie niet opgeruimd krijgt. Heel herkenbaar, waar of niet? Het advies om een dutje te gaan doen, lijkt dan wel erg absurd!

Hoe kan meer slapen er nu voor zorgen dat je je huis of je administratie opgeruimd krijgt? Je zou juist zeggen (en velen doen dat ook!) ga mínder slapen, zodat je méér tijd overhoudt om te werken!

Toch is het geen vergissing en kan meer slapen je wel degelijk helpen bij het sneller op orde krijgen van je spullen of je administratie. Hoe? Laten we eens kijken naar de functie van slapen.

Slaap zorgt ervoor dat je lichaam en je geest zich herstellen. Slaap je regelmatig niet genoeg, dan heeft dat ernstige gevolgen, waarvan men zich pas de laatste tijd echt bewust is geworden.

Men dacht dat je wel met minder slaap toe kon door training, maar dat blijkt niet waar te zijn en is zelfs gevaarlijk! Voor meer informatie hierover kun je het boek “Verander je leven, doe een dutje” van Sara Mednick lezen. De ondertitel is al veelzeggend: “Wordt slimmer, actiever en gezonder!”

Sara heeft het over “een verborgen epidemie” en daarmee doelt ze op chronische, niet onderkende vermoeidheid. Er zijn heel wat ernstige ongelukken gebeurd door slaapgebrek.

Eén voorbeeld is de grote olieramp met de Exxon Valdez in 1989, die vermoedelijk ontstond door oververmoeidheid van de de 3e stuurman. Duizenden kilometers natuur verwoest door de olie....“Eén moment van onbedachtzaamheid, maakt dat men jarenlang nog schreit”, was een regelmatig gebruikte spreuk van mijn opa en hij komt ook regelmatig in mijn hoofd terug.

Vrijwel iedereen probeert tijd te winnen door te beknibbelen op zijn slaap in deze tijd, waarin overwerken en lange reistijden bijna standaard zijn.  Er gebeuren dan ook heel veel grote én kleine ongelukken simpelweg door slaapgebrek, niet alleen op het werk, maar ook op de weg, in het leger, de politiek en thuis.

Ook op psychologisch gebied zijn de gevolgen groot. Ruzies, irritaties, geweld en woede-aanvallen, die heel vaak kunnen resulteren in scheidingen, worden allemaal (mede) veroorzaakt en zeker verergerd door slaapgebrek.

Slaapgebrek beïnvloedt ook je algehele stemming. Je voelt je niet lekker en gaat daarvoor allerlei compensaties zoeken, zoals extra snoepen, teveel koffie, alcohol of energiedrankjes nemen, met alle gevolgen van dien.

Ze noemt het een verbórgen epidemie, omdat men vaak de vermoeidheid over het hoofd ziet en het bijv. stress noemt, ook als deze stress het gevolg is van slaapgebrek!

De link naar opruimen is dan snel gelegd. Een opgeruimd, uitgerust mens, kan in 10 minuten meer doen dan een vermoeid, chagrijnig persoon in een hele ochtend.

Verkeerde of geen beslissingen nemen, uitstelgedrag en voor de TV gaan hangen, zullen je vast bekend vóór komen. Denk ook eens aan de fouten en ongelukjes die je in zo'n stemming in een seconde kunt veroorzaken en die heel wat meer hersteltijd kosten. 

Ben je goed uitgerust, dan ben je alerter, voel je je beter, neem je betere en snellere beslissingen, ben je creatiever, heb je minder last van (keuze-)stress en voel je je 'opgeruimder'! Ook moedeloosheid, over de rommel zal je minder parten spelen. Je ziet meer perspectief en hebt meer vertrouwen in jezelf en in de toekomst.

Conclusie: wil je je leven in 2009 prettiger, meer ontspannen en opgeruimder maken? Zorg er dan voor dat je voldoende slaap krijgt (het is een van mijn goede voornemens voor dit jaar) en lees in het boek van Sara Mednick hoe je dat met dutjes (ook hele korte, van 5 minuten) voor elkaar krijgt!

Tot slot nog even alle voordelen van dutjes die Sara noemt op een rij:

1. Je wordt er alerter van

2. Je motorische coördinatie wordt er sneller door

3. Je wordt er nauwkeuriger van

4. Je neemt betere beslissingen

5. Je waarneming verbetert

6. Je werkresultaat verbetert

7. Je blijft er jong bij

8. Je seksleven verbetert

9. Je komt minder aan

10. Minder risico om hart- en vaatziekten te krijgen
    

11. Minder risico om diabetes te krijgen
    

12. Meer uithoudingsvermogen

13. Je stemming verbetert

14. Je wordt creatiever

15. Minder last van stress

16. Je geheugen verbetert

17. Minder afhankelijk van stimulerende middelen (Koffie, alcohol, enz.)

18. Verlichting van migraine e.a.

19. Je slaapt er 's nachts beter door

20. Je voelt je lekkerder

Wie wil dat nou niet?

Wat vind jij hiervan? Lijkt het je iets om te proberen of....?
Lees hieronder graag je reacties!

Jalada

 

Nieuwjaarsgedicht 2009

Vrede is niet langer vechten

Ruimte geven aan wat is

Even stil staan en ervaren

Dankbaarheid of droefenis

Eenzaamheid van vele jaren.....

 

Vrede hebben met geen vrede

Radeloos zijn of relaxed

Eindelijk de strijd opgeven

Discussies stoppen, los van tekst

Echt contact en diep vergeven....

 

Vrede is ook welkom heten

Ruimte maken voor wat ontstaat

Eigen wensen overgeven

Durven zijn bij hoe het gaat

Eerlijk en waarachtig leven.....

 

Een Vredig en Ruimtelijk

2009! 

Embrace it and relax!

Van de week kreeg ik een mailtje van een Boeddhistisch centrum. Daarin stond onderaan, bij de ondertekening, een tekst die me meteen erg aansprak. Het was een citaat van Paul Watzlawick. Het waren maar vier woorden, maar ze raakten meteen mijn hart, door de grote wijsheid, liefde en waarheid die ik erin voelde. Dit waren die woorden:

                EMBRACE IT and RELAX!

Wat wil dat eigenlijk zeggen? Je zou het kunnen vertalen als: omarm het en ontspan. Wat moet je omarmen? Eigenlijk álles wat je in je leven tegen komt, zowel in als buiten jezelf. Dat lijkt misschien logisch en oké voor alles wat je waardeert, zowel bij mensen, dieren, dingen als gebeurtenissen.

Maar kun je het óók bij dingen die je niet aanstaan? Mensen die je niet mag, dieren waar je moeite mee hebt, zaken die je afkeurt en gebeurtenissen die je vreselijk vindt? Waar staat dat omarmen eigenlijk voor?

Omarmen begint voor mij met het erkennen dat iets er IS, het accepteren, het eenvoudig 'ja zeggen' tegen wat er is, zónder dat je het leuk
hoeft te vinden. Het is óók er liefdevol naar zijn. Het niet willen veranderen, het niet weg willen hebben of negeren. Je hart ervoor open stellen, het toelaten in je hart, het écht binnen laten komen precies zoals het is.

Dat kan ook pijn doen, want niet alles wat je tegenkomt is leuk, zacht en aaibaar. Het leven geeft ruimte aan alle gevoelsschakeringen en écht leven betekent naar mijn idee dan ook: de RUIMTE geven aan al die schakeringen.

De ellende in ons leven ontstaat volgens de wijze mensen, doordat we sommige dingen wel, maar andere dingen niet willen. Dingen die er al zijn, of die toch komen of wij het nou leuk vinden of niet.

Wat ik ook begrepen heb van al die wijze mannen en vrouwen die onvermoeibaar bezig zijn ons de weg te wijzen naar een vreugdevol, verlicht leven, is de kunst het met liefde toelaten van alles wat je leven binnen komt. Dus ook de pijn, de narigheid, de angst en alle andere ellende die we tegen komen. Een soort weerstandsloos deelnemen aan het leven, zonder dat je passief wordt.

Dan kan de rijkdom van het leven zich in al zijn nuances aan je openbaren. Je bent nergens meer op uit en doet wat gedaan moet worden. Dat is wat er naar mijn idee ook bedoeld wordt met “Embrace it and relax”.

Dan de link naar opruimen. Opruimen hoort voor de mensen die er moeite mee hebben tot de activiteiten die niet echt gewaardeerd worden. Als je “Embrace it and relax” daar op toepast, betekent het

1. dat je erkent dat die weerstand en die moeite er is en dat je die niet weg probeert te toveren of te praten

2. dat je er vervolgens je hart voor open stelt (voor de moeite die je er mee hebt dus, voor de chaos die ontstaan is)

3. dat je je dan ontspant in de realisatie dat het Nu zo is en niet anders

Dan kan er een grote rust ontstaan en van daaruit ga je doen wat er gedaan moet worden. Vanuit rust kun je dat ook zien. Dan wéét je wat je te doen staat.

Het kan zijn dat je beseft dat je HULP nodig hebt en dat je zorgt dat je die krijgt. Het kan ook zijn dat je ZELF aan de slag gaat, maar dat zal dan niet vanuit woede naar jezelf of naar de wanorde zijn, maar vanuit je VERLANGEN naar ruimte, orde en structuur.

Het betekent ook dat je stopt met jezelf om de oren slaan over de ontstane situatie, want ook voor jezelf geldt: “Embrace (it) and relax”. Je weet ook dat niemand enthousiast aan het werk gaat als hij op zijn kop krijgt en veroordeeld wordt. Dan wil je alleen maar weglopen.....

Ik hoop dat deze prachtige tekst jou ook inspireert en je op moeilijke momenten in je leven en in het opruimproces, jou de steun geeft om dat wat er is, hoe naar en pijnlijk ook, te omarmen en je daarin te ontspannen!

Het is ook leuk om te filosoferen over allerlei situaties waarin deze tekst jou nog meer kan inspireren. Zet hem op de spiegel, in je hand, stop hem in je portemonnee en hang hem op in de wc.

En vind je dit allemaal onzin?
Embrace thát, and relax!

Jalada