Jezelf accepteren, lijkt dat niet vanzelfsprekend? Helaas. We zijn vaak zo kritisch voor onszelf. We leggen de lat zo hoog, alsof daarboven 'het geluk' ligt. We proberen zo goed te zijn dat iedereen ons graag ziet. We verlangen naar onvoorwaardelijke liefde, maar plaatsen onszelf in een harnas van voorwaarden. Jezelf accepteren met mindfulness en compassie is een uitnodiging om thuis te komen bij jezelf, zoals je nu bent.
Ik heb op verzoek van uitgeverij Altamira vorig jaar het 'Ten Geleide' voor dit vertaalde boek geschreven, omdat ik het zo'n geweldig boek vind, wat ik zelf geschreven zou willen/kunnen hebben. Ook heb ik Stephanie zelf ontmoet op het Happinez-festival in september vorig jaar. Geweldig was dat. Ze noemde mij haar 'soulsister from over sea'.
Karen Armstrong gaat ervan uit dat ieder mens behept is met een vermogen tot compassie, maar ze is van mening dat dat niet genoeg is: iedereen zou dat vermogen moeten koesteren en ontwikkelen. In het wijze en diepzinnige boek Compassie stippelt Armstrong een programma uit dat ons in twaalf stappen kan leren hoe we een medemenselijker leven kunnen leiden. Ze gaat daar- bij in op thema’s als eigenliefde, bedachtzaamheid, lijden, gedeelde vreugde, de grenzen van onze kennis van de ander en mededogen.
In dit boek leert Osho ons hoe je met behulp van meditatie en het juiste gebruik van je energie van passie tot compassie kunt komen.
Thich Nhat Hanh laat zien dat mindful communiceren bijdraagt aan een betere wereld. Aandachtig communiceren houdt in dat je vol begrip naar jezelf en anderen luistert, en met inzicht spreekt. Daarvoor is het nodig dat je opmerkzaam bent en bewust ademt. Mindful communiceren verzacht pijn en lijden; liefde en compassie nemen toe. Dat levert momenten van vreugde en geluk op. Aandachtige communicatie werkt helend in relaties, op de werkvloer en in de samenleving. Kortom: zo communiceren draagt bij aan een betere wereld.
Zelfcompassie is een manier van denken die haar oorsprong vindt in mindfulness. Door vriendelijker en vergevingsgezinder te zijn, jezelf inclusief je schaduwkanten te omarmen, leer je ook meer empathie en compassie voor anderen te hebben.
Hoe gaan wij met onze medemensen om? En hoe zien we hierin onze relatie met Jezus weerspiegeld? In dit boek geeft Anselm Grün een spirituele benadering van de zeven werken van barmhartigheid voor de wereld en de mensen van vandaag.
'De kunst van compassie' biedt zeldzame inzichten in het leven van de Dalai Lama tijdens zijn omgang met opmerkelijke mensen uit alle lagen van de samenleving. In deze innemende verhalen van achter de schermen zien we niet alleen de Dalai Lama als mens, als menslievende man, maar ook de manier waarop hij de wereld benadert, vol humor en optimisme. Hij toont empathie met hen die lijden en toont de tastbare voordelen van het praktiseren van vergeving en compassie.
Wat kunnen we leren van mensen die compassie in de praktijk brengen? Hoe vergroten we ons vermogen tot mededogen? Hoe kunnen we ons hart openen voor degenen die ons kwaad berokkenen? Compassie is in de visie van Barasch een pad van vriendelijkheid dat iedereen kan bewandelen. Alle spirituele tradities kennen dezelfde oproep: open je hart voor iedereen.
Op de schaal van een ‘gevoelsthermometer’ richt compassie zich op de temperaturen ónder en bóven het nulpunt en heeft als wens om pijn en lijden te verzachten. Vriendelijkheid en compassie zijn hartverwarmend en kunnen worden samengevat in de term ‘mildheid’ of heartfulness, als waardige aanvulling op het begrip mindfulness. Net zoals aandacht of opmerkzaamheid is het mogelijk door training mildheid tot bloei te laten komen. Het bijzondere van deze beoefening is dat ze religie-overstijgend is; ieder mens kan zijn of haar leven verrijken met de kracht van mildheid.
Compassie hebben met anderen, dat lukt meestal wel. Maar compassie hebben met jezelf is vaak een stuk moeilijker. Dat ontdekte psychologe en boeddhist Kristin Neff na haar pogingen om los te komen van de problematische relatie met haar vader. Steeds weer belandde ze bij verkeerde mannen en in relaties die haar niet gelukkig maakten, totdat ze besefte dat ze pas liefde kon geven als ze zichzelf liefhad. Zelfcompassie gaat volgens Kristin Neff om drie dingen: begrip voor jezelf als je het moeilijk hebt, acceptatie dat lijden onvermijdelijk deel uitmaakt van het leven, en het onder ogen zien van je eigen emoties, zonder te oordelen.
Wat doen we doorgaans als we last hebben van negatieve gevoelens? We onderdrukken ze, of we keren ons tegen onszelf met schaamte, zelfkritiek of defensief gedrag. Wat als we ons nu eens niet zouden verzetten tegen die gevoelens en ze gewoon zouden accepteren? Wat als we met onszelf zouden omgaan als met een goede vriend die het moeilijk heeft? Dat is precies wat Mindfulness en zelfcompassie je leert.
Er wordt wel eens gezegd dat we zelf onze grootste vijand zijn. Omdat we altijd wel iets op- of aan te merken hebben op onszelf. Het gebeurt maar heel zelden dat we onszelf ergens een welverdiend compliment voor geven. Herken je dat? En herken je ook dat je op de mensen in je omgeving heel anders reageert? Als je vriend zakt voor zijn examen, wijs je hem op alle dingen die hij wel goed kan. En als je vriendin de schuld van haar relatiecrisis bij zichzelf legt, zeg je dat ze eens wat aardiger voor zichzelf moet zijn. Je kunt het dus wel, alleen niet voor jezelf. Hoogste tijd dus dat je met compassie, met mededogen, ook naar jezelf leert kijken. Dat je echt accepteert dat je goede én slechte kanten hebt. Dat die bij jou horen en je tot een compleet en interessant mens maken. Dat je wat liever voor jezelf wordt, jezelf als het ware omarmt.
In dit heldere, met grote intensiteit geschreven boek laat Annemarie Postma zien wat zelfcompassie is, hoe een gebrek eraan je afhoudt van persoonlijke groei en je beperkt in je mogelijkheden en hoe ingrijpend meer begrip en liefde voor jezelf je leven kan veranderen.
De zoektocht naar perfectie is vermoeiend en onverbiddelijk. We besteden te veel kostbare tijd en energie aan het creëren en in stand houden van zorgvuldig bewerkte versies van onszelf. Waarom is dat zo? Waarom doen we zoveel moeite om de schijn op te houden? In Gelukkig ben ik niet de enige begint Brené Brown een belangrijke nieuwe dialoog waarmee ze de lezer wakker schudt om zichzelf, en anderen, te accepteren.
* De beschrijvingen zijn grotendeels afkomstig van www.bol.com
PS: Een aantal van deze boeken heb ik persoonlijk (nog) niet gelezen, maar lijken me een interessante aanvulling op de Ruimtewijzer.
Kijk voor meer inspirerende boekentips op de pagina Boeiende Boeken!