Van een oud jaar naar een nieuw jaar
Een overgang die overal ter wereld gevierd wordt. Eigenlijk wel vreemd dat er feest wordt gevierd voor iets wat in feite niet bestaat. Een jaar is iets wat wij mensen hebben bedacht: een afgesproken tijdseenheid, die weliswaar heel praktisch is, maar die ook een kunstmatige scheiding aanbrengt, waar we vervolgens allemaal in zijn gaan geloven als écht bestaand! Dan krijg je Oud en Nieuw alsof het gescheiden dingen zijn.
Een nieuwe Start!
Dit geeft je wel het plezierige gevoel dat je even opnieuw kunt beginnen: een frisse, nieuwe start om je leven leuker, beter of mooier te maken. Een schone lei als herkansing om het anders te doen, dan je tot nu toe gedaan hebt. Goede voornemens op allerlei gebied, voor iedereen die nog niet cynisch is geworden doordat voornemens zo vaak op niets uit lopen.
Dansend het nieuwe jaar in
Dit jaar ben ik letterlijk dansend het nieuwe jaar ingegaan. Ik was namelijk met Oud en Nieuw op een internationaal Tango Winter Camp in Austerlitz (Nederland) waar zo'n 130 mensen van diverse nationaliteiten bij elkaar waren om samen tango te dansen, feest te vieren, contact te maken en allerlei andere gezellige dingen samen te doen.
Tangosalon Austerlitz
Nieuwe familie
Om niet verloren te raken in de veelheid van deelnemers werden er 'families' samengesteld: groepjes van 7 mensen die gedurende de week tot familie gebombardeerd werden. Elke ochtend om half twaalf kwamen we bij elkaar om te delen hoe het met iedereen was.
De juiste atmosfeer
In het begin van de week vertelde iedereen ook zijn wensen: wat dit kamp voor jou geslaagd zou maken én wat je grootste angst was. Omdat er een hele open en liefdevolle sfeer was, waarin veel kon en vooral niets hoefde (ook delen niet!) was het dan ook erg fijn om dit van elkaar te horen.
Opgesloten in het toilet!
Bij een van deze sharings op oudejaarsdag vertelde een Duitse jonge vrouw uit mijn 'familie' dat ze Oud en Nieuw haatte. Zo gauw het tegen twaalven liep, sloot ze zich op in de wc en kwam er pas uit als het 'gedoe' over was.
Waarom deed ze dat?
Diepe teleurstelling
Ze vertelde hoe ze als kind altijd heel enthousiast was over Oud en Nieuw en dan ook écht geloofde dat in het nieuwe jaar alles anders zou worden. Toen ze daarin keer op keer teleurgesteld werd, omdat alles gewoon bij het oude bleef, besloot ze aan het 'huichelachtige gedoe' niet meer mee te doen. Ook op dit Tango Winter Camp ging ze dit weer doen zei ze. (En ze deed het ook, door valkbij de wc uit het raam te klimmen en buiten te blijven)
Echt of nep?
Haar verhaal raakte me en hield me bezig. Ik vroeg me af hoe dat voor mij was. Wás het huichelachtig, al die gelukwensen? Ik kwam tot de conclusie dat mijn wensen in elk geval niet huichelachtig waren/zijn. Ik meen het, als ik mensen een gelukkig nieuwjaar wens. Dat geldt niet alleen voor diegenen waar ik van houd, maar ook voor alle onbekende anderen.
Waarom ik het echt meen
De reden daarvoor is heel simpel: als mensen gelukkig zijn, hoeven ze niet zo nodig anderen de hersens in te slaan en dat is volgens mij de enige weg naar echte vrede. Samen er voor zorgen dat iedereen het goed heeft en niet alleen een kleine groep.
Het voordeel van de kunstmatige scheiding
Daarom is het ook fijn als mensen het gevoel hebben dat ze opnieuw kunnen beginnen, een nieuwe poging kunnen doen om hun leven beter te maken, hoe slecht ze het in eigen ogen ook gedaan hebben. Dat vind ik uiterst waardevol.
Het kan áltijd!
Het zou nog fijner zijn, als iedereen besefte, dat je elke dag, elk uur, ja elk ogenblik opnieuw kunt beginnen. Je hoeft nooit op dezelfde manier door te gaan, als dat je niet bevalt.
Je kunt echt élk moment beginnen aan het ruimte maken in je huis, aan het ordenen van je administratie, of aan wat je ook maar anders wilt om je leven plezieriger te maken.
Het belang van in contact zijn met je hart
Wat ik ook leerde op dit Tango Winter Camp was hoe belangrijk het is plezier te maken, dingen te doen die je echt blij maken, die je hart openen, die je ziel raken. Voor mij is dat onder andere het tango dansen, waardoor ik soms heel diep verbinding kan ervaren met de muziek, met mezelf en mijn danspartner.
Is dat niet wat we allemaal willen?
Op deze manier ervaar ik ook steeds weer dat we in ons diepste wezen allemaal verbonden zijn en hetzelfde willen: gelukkig en geliefd zijn en deel uitmaken van een gemeenschap: ergens bij horen en onze unieke bijdrage leveren.
Helemaal opgeladen
Hoewel ik véél te weinig heb geslapen, omdat we tot diep in de nacht konden doorgaan met dansen (wat ik ook deed!) ben ik toch bruisend van energie thuis gekomen. Zelfs de zware verkoudheid, die inmiddels helaas in een lichte griep is overgegaan, en wat problemen met mijn rug, doen daar niets aan af. Ik heb weer zin in het leven, zin om van alles aan te pakken en zin om op tijd naar bed te gaan om mijn slaapgebrek ongedaan te maken.
Wat ik je toewens
Mijn diepe wens voor jullie is dan ook dat jullie allemaal weer contact krijgen met, en tijd vrij gaan maken voor dat wat je hart opent en je intens blij en enthousiast maakt. Dat je die dingen weer gaat doen die je energie geven, want met die energie kun je bergen verzetten!
Bergen omzetten in opruimstapjes
Veel praktischer dan bergen willen verzetten is: je huis opruimen! Op de plek waar je woont, of waar je werkt weer Ruimte creëren voor dat wat jou plezier en vreugde geeft.
Opruimen krijgt weer zijn juiste plaats!
Dan heb je ook een doel en wordt opruimen weer het middel om dat doel te bereiken, in plaats van een (zware) klus die gedaan moet worden! Ik help je er graag bij.
Jalada Goddijn-Koopmans